Zbiór felietonów Umberto Eco drukowanych w jednej z włoskich gazet w latach 1986 - 91.
Ten doskonały pisarz, dla mnie znany przede wszystkim z "Imienia róży", w swych felietonach w zabawnie ironiczny sposób opisuje otaczającą go rzeczywistość. Z tekstów dowiadujemy się np. jak urządzić bibliotekę publiczną, jak we Włoszech wyrabia się nowe prawo jazdy albo jak rozpoznać film porno. Każdy pisarz jest też zwykłym człowiekiem, którego nie omijają długie procedury w urzędach i przygody na lotniskach. Wszystko to może stać się tematem felietonu - tak jak to się dzieje w omawianych tutaj.
Zawsze chciałam umieć pisać ciekawe i zabawne felietony, ale chyba brakuje mi (albo jeszcze tego nie odkryłam) niezbędnego połączenia zmysłu obserwacji i odpowiedniego warsztatu - tego nieuchwytnego czegoś co sprawia, że tekst odznacza się lekkością (wiecie co mam na myśli?). Umberto Eco ma to wszystko na swoim miejscu i świetnie z tego korzysta. Przyjemne się czyta "Zapiski..." i odprężająco. Ja np. ostatnio czytałam je w okienku między wykładami - czas zleciał dwa razy szybciej.
Szczerze polecam ten zbiór, bo naprawdę warto zafundować sobie chwilę relaksu z dobrze napisanymi felietonami.
Mnie również przyjemnie się czytało. Lekkie, łatwe i mądre. Też chciałabym mieć taki talent
OdpowiedzUsuń@guciamal: Może masz tylko jeszcze go nie odkryłaś? ;)
OdpowiedzUsuń